Πενηντάρισε το ΠΑΣΟΚ-Τρεις του Σεπτέμβρη του 1974 η Ιδρυτική του Διακήρυξη

 

Τρεις του Σεπτέμβρη του 1974 ο Μεγάλος, ο παγκοσμίου εμβέλειας  ηγέτης, Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα-Πολιτικό κόμμα, που έμελλε να αλλάξει τον πολιτικό ρου της χώρας και να δημιουργήσει ελπίδες και προοπτική για τον ελληνικό λαό, που μέχρι τότε καταδυναστευόταν από την Χούντα και τις σκληροπυρηνικές Δεξιές Κυβερνήσεις. Βάλσαμο για τους κατατρεγμένους, αδύναμους και φτωχοποιημένους Έλληνες, που ένοιωσαν το ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του ως ''μάνα  εξ ουρανού''. Ξεπέρασαν, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το όριο της φτώχειας και άφησαν πίσω τους την πείνα, από την οποία υπέφεραν δεκαετίες ολόκληρες. Είδαν την αγροτική τους παραγωγή να αξιοποιείται και άφησαν οριστικά και αμετάκλητα, πίσω τους τις εικόνες να θάβουν την παραγωγή τους, ή να αναγκάζονται να καίνε τον μόχθο τους, όπως συνέβαινε με τα καπνά του Ξηρομέρου. Θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου οι εικόνες , όπου στο Κέντρο του χωριού μου, τη Μαχαιρά, οι δύσμοιροι καπνοκαλλιεργητές έφερναν την σοδειά τους την οποία παρέδιδαν σε κυβερνητική Επιτροπή, και η οποία τα έκαιγε, γιατί ήταν αδύνατη η απορρόφησή τους από το εμπόριο. Έτσι όριζαν οι μεγαλοκαπνέμποροι εκείνης της εποχής και έτσι έπρατταν οι τότε κυβερνήσεις. Μνήμες, που σημάδεψαν τη ζωή μου, όπως και τη ζωή άλλων νέων , που πήραν των ομματιών τους και αναζήτησαν ελπίδα σωτηρίας σε άλλα μέρη, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Αυτό το απάνθρωπο , αντιοικονομικό και αντιπαραγωγικό μοντέλο το ανέτρεψε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι σοδιές έπαψαν, πλέον, να καταλήγουν στις χωματερές, ή στην πυρά. Να γιατί κάποιοι έπιναν και πίνουν νερό στο όνομα του ΠΑΣΟΚ και του Α. Παπανδρέου. Ιστορικές θα μείνουν οι αλλαγές που επέφερε το ΠΑΣΟΚ στην ελεύθερη έκφραση , τα δικαιώματα όλων των πολιτών , την ισότητα ανδρών και γυναικών κλπ. Στην ιστορία θα μείνει και η αγέρωχη και ελληνική  εξωτερική πολιτική, που έκαναν τον Α. Παπανδρέου ηγέτη παγκοσμίου κύρους και αναγνωρίσιμο ακόμη και στο τελευταίο σημείο του πλανήτη. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, γνωστή ως Σιδηρά κυρία, Πρωθυπουργός της Βρετανίας και άσπονδος ΄΄ φίλος΄΄ του Α. Παπανδρέου-  άκουγε το όνομά του και χοροπηδούσε από τα νεύρα της- σε μια κρίση ειλικρίνειας,  αποκάλεσε τον Α. Παπανδρέου Χαρισματικό ηγέτη. Η Συνάντηση στο Καστρί Φωτό από το προσωπικό μου άλμπουμ με εμφανείς τις επιδράσεις από τα 50 χρόνια.... Το 1974, στα 19 μου χρόνια και φοιτητής ων, συνάντησα για πρώτη φορά τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, στο Καστρί μαζί με άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. ( Στη φωτό όρθιος, δεύτερος από τα δεξιά). Ήταν για εμένα μια πρωτόγνωρη εμπειρία, που σημάδεψε τη ζωή μου. Γνώρισα έναν ηγέτη που σε συνέπαιρνε με την οξυδέρκειά του, την ευστροφία του, την απλότητά του, τις τεράστιες γνώσεις του για την Ελλάδα και το Παγκόσμιο γίγνεσθαι. Σήμερα, 50 χρόνια μετά θαυμάζω , πόσο προφητικός βγήκε σε πολλά ζητήματα, ελληνικά και της Διεθνούς Πολιτικής. Θυμάμαι , που μας εξέπληξε όταν, αναφερόμενος στην τότε ΕΟΚ, είπε στην Ελλάδα θα γίνουμε τα γκαρσόνια των Ευρωπαίων. Από τότε τον ακολουθούσα πιστά και ήμουνα φανατικός οπαδός του για πολύ μεγάλο διάστημα. Έκτοτε βρέθηκα πολλές φορές κοντά του, όπως πχ στο Κιλελέρ το 1975, όπου κρατούσα σημειώσεις από τις συναντήσεις του με αγρότες, επαγγελματίες και γενικά διάφορους φορείς. Εκείνη όμως τη βραδιά, μετά τη συνάντηση στο Καστρί επισκεφθήκαμε όλοι μαζί μια κοντινή ταβέρνα. Ο ταβερνιάρης δεν έχασε την ευκαιρία να βάλει στο τζου Μποξ το'' Αυτός ο Άνθρωπος'' με τη Ρίτα Σακελλαρίου, που ο Ανδρέας λάτρευε. Αυθόρμητα και χωρίς δεύτερη σκέψη, έριξε τις ζεμπεκιές του. Κάποιος της παρέας σχολίασε ότι ο Πρόεδρος είναι ''καψοκαλύβας''. Το άκουσε ο Ανδρέας και ρώτησε, τι σημαίνει αυτό. Όταν του εξήγησε ξέσπασε σε γέλια....