Η Μαχαιρά τιμά τον πολιούχο της Άγιο Χριστόφορο- Θεία λειτουργία, το πρωί, στο εκκλησάκι του Νεκτροταφείου

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΩΤΕΣ

Του Αγίου Χριστοφόρου , Τρίτη 9 Μαίου και η Μαχαιρά τιμά την μνήμη του  Αγίου, που είναι Πολιούχος της. Αν και ο Ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, εν τούτοις ανέκαθεν Πολιούχος  είναι ο Άγιος Χριστόφορος, εκκλησάκι στη μνήμη του οποίου υπάρχει στο Κοιμητήριο , έξω από το χωριό

Στους παλιότερους οι ημέρες αυτές  είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη τους, καθώς την παραμονή και ανήμερα του Αγίου Χριστοφόρου, στο χωριό στηνόταν  τρικούβερτο γλέντι. Πανηγύριζε το χωριό, με χορούς και τραγούδια και πάντα με δύο ή  ακόμα και τρία συγκροτήματα-ορχήστρες  (ζυγιές) Δημοτικών τραγουδιών. Τα ψητά εν αφθονία  και , προπαντός,  νόστιμα, ενώ η μπύρα έρεε, επίσης άφθονη.

Υπήρχε πάντα ένας άτυπος ανταγωνισμός μεταξύ των γειτονικών χωριών για το ποιος διοργανώνει το καλύτερο πανηγύρι και  πιο  χωριό συγκεντρώνει τον περισσότερο κόσμο. Η Μαχαιρά τα κατάφερνε καλά στα Πανηγύρια και συνήθως αναγνωριζόταν η υπεροχή της ακόμα και από τους ανταγωνιστές της.

 Αυτά τα παλιότερα χρόνια. Γιατί σήμερα τα πανηγύρια έχουν ατονίσει και τις περισσότερες φορές δεν πραγματοποιούνται. Έχει λιγοστέψει πολύ ο πληθυσμός του χωριού και οι κάτοικοί του είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία υπερήλικες.

Είναι και το γεγονός ότι πολλά σπίτια έχουν χάσει ανθρώπους τους, πράγμα που απομακρύνει την επιθυμία για γλέντια.

Μια πραγματικότητα θλιβερή, αλλά δεν παύει να είναι πραγματικότητα.

9η Μαίου : Ημέρα ιστορικής μνήμης για τη Μαχαιρά

 Ημέρα του Αγίου Χριστοφόρου πολιούχου, στις 9 του Μάη γίνεται το πανηγύρι. Σ’ εκείνο το πανηγύρι , το 1943, αντί τραγούδια και χοροί, κλάματα και μοιρολόγια ακούστηκαν στο χωριό! Οι Μαχαιριώτες μοιρολογούσαν τους νεκρούς, τα σπίτια, τις προίκες, το βιος που κάηκε…

Οι Ιταλοί κατακτητές έκαψαν το χωριό και σκότωσαν γέρους κατοίκους, που ήταν ανήμποροι να εγκαταλείψουν το χωριό.

Ήταν η εκδίκηση των Ιταλών για το μπλόκο των ανταρτών στη Τσαπουρνιά, που έμεινε στην ιστορία, ως η Μάχη της Τσαπουρνιάς, μια περιοχή ανάμεσα σε Μαχαιρά και Χρυσοβίτσα. Τρεις Ιταλοί σκοτώθηκαν και ένας αντάρτης. Σε αντίποινα οι Ιταλοί έκαψαν τα χωριά Χυσοβίτσα πρόδρομο, Αγράμπελα και Μαχαιρά, Η Μπαμπίνη έμεινε έξω από τη μανία των Ιταλών, που δεν παρέλειψαν να λεηλατήσουν το βιός των κατοίκων των άλλων χωριών.

Ο Γεράσιμος Η. Παπατρέχας στο βιβλίο του: Το χρονικό του Μαχαιρά Ξηρομέρου, γράφει και για τη μάχη της Τσαπουρνιάς και το κάψιμο του χωριού μας. Παραθέτω απόσπασμα:

«Πρωΐ πρωΐ, στις 9 Μαΐου, η μέρα του πανηγυριού μας, οι φλόγες έζωσαν το χωριό. Ποτέ άλλοτε ο πολιούχος μας άγιος δεν είχε γιορταστεί με τέτοιο τρόπο. Σπίτια, μαγαζιά, αποθήκες, σχολείο έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Η μεγάλη ντροπή των Ιταλών ήταν το ξέσπασμα της μανίας τους πάνω στα γεροντάκια που έμειναν στα σπίτια τους νομίζοντας ότι οι κατακτητές θα σεβαστούν τ’ άσπρα μαλλιά, τη γεροντική αδυναμία. Ο Γιώργος Στράτος,  ο Μήτσος Κουτρουμάνος,η Σπύραινα Παπαστάμου εκτελέστηκαν στα σπίτια τους. Ο Θοδωράκης Πουλής σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να διαφύγει ενώ είχε αρχίσει το όργιο της φωτιάς».