Γράφει -Σχολιάζει

Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ

Πριν από 10 ημέρες και συγκεκριμένα στις 12 Φερβρουαρίου είχα δημοσιεύσει πληροφορίες και σχόλια που αφορούσαν την Δημοτική περιουσία  και την απόφαση της Δημοτικής Αρχής να διεκδικήσει, επιτέλους, εκτάσεις που έχουν περιέλθει, με δικαστικές αποφάσεις, στο Δήμο. Μιλάμε για  περίπου 5000 στρέμματα, που βρίσκονται στο παράκτιο μέτωπο Αστακού και ορίων Βελάς και τα οποία το Ελληνικό Δημόσιο θεωρεί ιδοκτησία του ενώ τα διαχειρίζεται μέσω του Δασαρχείου και χωρίς ουδεμία συμμετοχή του Δήμου.

Η εν λόγω έκταση είχε αποδοθεί  από το Εφετείο Πατρών το 1999 στις τότε Κοινότητες Αστακού, Καραισκάκη και Βασιλόπουλου. Ωστόσο, το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε κατά της Απόφασης Αναίρεση στον Άρειο Πάγο, η οποία όμως ποτέ μέχρι σήμερα δεν συζητήθηκε γιατί ούτε το Δημόσιο αλλά ούτε ο Δήμος επεδίωξαν την συζήτησή της.

 Και τούτο γιατί το Δημόσιο θεωρεί ότι η έκταση του ανήκει, αφού ο Δήμος ουδένα ενδιαφέρον έδειξε όλα αυτά τα χρόνια για να περιέλθει η έκταση στην κυριότητά του και κυρίως δεν επεδίωξε την άρση της Αναίρεσης στον ΄Αρειο Πάγο.

Οι πρώην Δήμαρχοι Σαμαράς, Στάικος, Γαλούνης δεν άγγιξαν το θέμα στη διάρκεια της θητείας τους αλλά και ο νυν Δήμαρχος κ. Τριανταφυλλάκης ασχολήθηκε με αυτό στο τέλος της προηγούμενης θητείας του και ύστερα από παρέμβαση των Συνηγόρων κ.κ Λυμπεράτου και Φραίμη, που είναι και οι δύο άριστοι γνώστες του όλου ζητήματος.

Έτσι, λοιπόν, η Δημαρχιακή Επιτροπή ενέκρινε στην τελευταία συνεδρίασή της το ποσό των 3000 ευρώ για την αμοιβή του κ. Φραίμη, ο οποίος, τελικά, θα χειρισθεί το θέμα της Αναίρεσης.

 Η Απόφαση της Επιτροπής, ενδεχομένως να συζητηθεί και στο Δημοτικό Συμβούλιο σε προσεχή συνεδρίασή του, αλλά ήδη ο κ.Φραίμης έχει ξεκινήσει τις κινήσεις, που θα πρέπει να κάνει προς το Ανώτατο Δικαστήριο.

Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια πολύ δύσκολη υπόθεση, που τελικά εάν  κερδηθεί από τον Δήμο θα περιέλθει στην ιδιοκτησία του η διεκδικούμενη από το Δημόσιο έκταση το οποίο την διαχειρίζεται σήμερα, ωσάν να του ανήκει.

Αυτό θα έχει επιπτώσεις και στις εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών, που διατηρούν χερσαίες εγκαταστάσεις στην εν λόγω ζώνη ενώ θα δημιουργήσει δεδικασμένο σε ότι αφορά και άλλες εκτάσεις, που ανήκουν στις Κοινότητες Αρχοντοχωρίου , Βασιλόπουλου ενδεχομένως και Μύτικα.

Οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών θα έχουν, πλέον, να ''κάνουν'' με το Δήμο Ξηρομέρου και όχι με το Δασαρχείο, ή το Ελληνικό Δημόσιο. Επομένως, ο Δήμος βάζει στη φαρέτρα του ένα ισχυρό όπλο, που θα του φανεί χρήσιμο στο μέλλον και όσο διαρκεί η  ''αντιπαλότητα'' με τους ιχθυοκαλλιεργητές.

Πάντως, η συγκεκριμένη περιοχή δεν έχει ενταχθεί στο Κτηματολόγιο και ουδείς γνωρίζει πότε αυτό θα συμβεί και ποιός νομιμοποιείται να το πράξει αφού, πλέον, διεκδικείται τόσο από τον Δήμο όσο και από το Δημόσιο.

Δεν είναι, επίσης, γνωστό έαν το Δημόσιο έχει συνάψει, όλα αυτά τα χρόνια,  συμφωνίες με τις εταιρείες ιχθυκαλλιεργειών και αν εκμισθώνει τις εκτάσεις, που αυτές χρησιμοποιούν και έναντι ποίου τιμήματος.

Πάντως, το ανύπαρκτο ενδιαφέρον του Δήμου επί 25 χρόνια αποδυναμώνει τη θέση του και  ίσως παίξει καθοριστικό ρόλο στις όποιες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Βέβαια,  δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει και το ενδεχόμενο το Δημόσιο να παραιτηθεί των αξιώσεών του, προς όφελος του Δήμου.

Στις αμέσως επόμενες ημέρες ο κ. Φραίμης θα καταθέσει πλήρη τον σχετικό φάκελλο, αλλά αν και πότε θα προσδιορισθεί η συζήτηση της υπόθεσης ,  ουδείς μπορεί να το γνωρίζει.

Ουτως εχόντων των πραγμάτων η υπόθεση αποκτά αυξημένο βαθμό δυσκολίας και ίσως ο πλούσιος φάκελλος, που κατέχει ο κ. Φραίμης- ως συνεχιστής των αντίστοιχων χειρισμών της υπόθεσης από  πατέρα και παππού- αποδειχθεί πολύτιμος.

Αν φυσικά, η υπόθεση έχει ευτυχή κατάληξη, αναμφισβήτητα αυτό θα πιστωθεί στον κ. Α. Φραίμη, αποτελώντας  ταυτόχρονα ισχυρή παρακαταθήκη στην περίπτωση, που ίδιος ασχοληθεί, στο μέλλον, ποιο ενεργά με τα Δημοτικά.

Ήδη, όπως πληροφορούμεστε, δέχεται παραινέσεις ακόμα και πιέσεις από κοντινά του πρόσωπα να κάνει πιο έντονη την παρουσία του στα Κοινά του Ξηρομέρου.

Μόλις πριν λίγες ημέρες συζητούσα με τον καλό φίλο Πάνο Χολή διάφορα τοπικά επίκαιρα ζητήματα . Η συζήτησή μας επεκτάθηκε και στην μεταφύτευση μεγάλων φυτών και κυρίως λιόδεντρων, γιατί πάντα ήθελα να γνωρίζω τα ''μυστικά'' των μεταφυτεύσεων.

Είχα κάποιες απορίες πάνω σε αυτό το ζήτημα και ο πιο κατάλληλος να με διαφωτίσει ήταν ο Πάνος, λόγω εξειδικευμένων επιστημονικών γνώσεων και πλούσιας εμπειρίας. Και φυσικά ο καλός φίλος το έκανε με ευχαρίστηση, δίνοντάς μου την ασφαλή εντύπωση πόσο  μεθοδικός και αποτελεσματικός είναι στη δουλειά του κι πόσο αγαπά αυτό που κάνει και πόσο ''δεμένος'' είναι με τα δέντρα και τη φύση, γενικότερα.

Και ω του θαύματος, μερικές ημέρες αργότερα ανέκυψε το γνωστό ζήτημα με τις εκριζώσεις ή την κοπή αιωνόβιων ελαιόδεντρων  ,  που βρίσκονταν σε οικόπεδο που προορίζεται για τα έργα του Βιολογικού Αλυζίας.

Αναρωτιέμαι κανείς δεν σκέφθηκε την επιλογή τα λιόδεντρα να μεταφερθούν σε κάποιους άλλους χώρους, πχ  Δημοτικούς, που θα αποτελούσαν και στολίδι, όπου θα μεταφυτεύονταν ;

 Δήμοι και φυσικά  ιδιώτες πληρώνουν αδρά για να αποκτήσουν τέτοια δέντρα στον κήπο τους ή σε επίκαιρα σημεία , εάν πρόκειται για Δήμους. Και αντί να συμβεί αυτό, τα λιόδεντρα, τον αριθμό των οποίων δεν γνωρίζω, προορίζονται για καυσόξυλα.

Κανείς από τον Δήμο δεν σκέφθηκε να συμβουλευθεί τον κ. Χολή, ο οποίος, σημειωτέον, ήταν και υποψήφιος με τον Συνδυασμό του Δημάρχου στις τελευταίες εκλογές.

Είμαι βέβαιος, επειδή γνωρίζω τον τρόπο σκέψης και τις πεποιθήσεις του καλού φίλου Πάνου, ότι θα πρόσφερε αφιλοκερδώς οποιαδήποτε υπηρεσία και αν του ζητούσαν. Και θα το έκανε με μεγάλη του χαρά και προθυμία.

Συντοπίτες μου, λόγο της επαγγελματικής μου εμπειρίας, με ενημέρωσαν για το ξερίζωμα και καταστροφή μεγάλων έως και οριακά αιωνόβιων ελαιόδεντρων σε χωράφια ιδιοκτησίας του δήμου Ξηρομέρου, ώστε εκεί να γίνουν τα έργα του βιολογικού καθαρισμού των οικισμών Κανδήλας - Μύτικα - Βάρνακα. ....

                                   Του Νίκου Φυλάγγελου

Μια ασφαλής μεθοδολογία καταγραφής του εύρους, του βάθους και της έντασης εδραίωσης της φθοράς της παρακμής στον δημόσιο βίο της χώρας μας, από τα χρόνια της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων μέχρι σήμερα, αφορά την υποκρισία η οποία ενυπάρχει σε πλήθος τοποθετήσεων για το λεπτό και ευαίσθητο θέμα των ομόφυλων ζευγαριών.

“Δικαιωματιστές” και… δικαιωματίστριες με τυχοδιωκτικές αφετηρίες και παρελθόν, περιφέρουν με σκανδαλώδη αυτοπεποίθηση, και χωρίς αντίλογο, τις τοξικές θέσεις τους, λες και στη χώρα αυτή πάσχουμε από συλλογική αμνησία.

Στον πυρήνα και την ουσία του ζητήματος δεν μπορούμε να εισέλθουμε, συγκυριακά, επιφανειακά, επιδερμικά, άγαρμπα και επιπόλαια. Δεν μπορούμε να εισέλθουμε με όρους αγοραίας τσιρίδας και υστερικών απωθημένων. Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε το μέλλον, υποκύπτοντας στη γοητεία της πόλωσης και της οπαδικής αντιπαράθεσης.

Εκείνο που με ασφάλεια μπορούμε να κάνουμε είναι να συγκρίνουμε. Θέσεις και συμπεριφορές. Για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της υποκρισίας. Αρκετοί από τους “δικαιωματιστές”… δικαιωματίστριες, που σήμερα ουρλιάζουν για την ανάγκη ισότητας των ανθρώπων, με αφορμή τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, τα προηγούμενα χρόνια πολέμησαν με υστερική λύσσα τη Συνεπιμέλεια. Και κατάφεραν να μην επιτρέπεται στην πράξη σε έναν χωρισμένο πατέρα, να έχει ισότιμο ρόλο στην ανατροφή των παιδιών του.

Για αυτές τις υστερικές “ανορθογραφίες” του δημοσίου βίου, ο χωρισμένος πατέρας μπορεί να είναι άνθρωπος… δεύτερης κατηγορίας. Δεν… τρέχει και τίποτα. Με συρρικνωμένα δικαιώματα για τη σχέση του τα παιδιά του. Υποκριτές και ηθικά χυδαίοι…

Του Νίκου Φυλάγγελου

Σήμερα το εορτολόγιο περιλαμβάνει όσους φέρουν το όνομα Βαλεντίνος, Βαλεντίων, Βαλεντίνο, Ντίνος, Βαλεντίνη, Βαλεντίνα, Χλόη.

Άγιος Ουαλεντίνος ο Ιερομάρτυρας

Ιερομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Βαλεντίνος και Βαλεντίνη.

Ο Ουαλεντίνος ή Βαλεντίνος ήταν επίσκοπος στο Τέρνι και μαρτύρησε, άγνωστο πότε, στη Ρώμη. Την ίδια ημέρα τιμάται η μνήμη του Αγίου Ουαλεντίνου ή Βαλεντίνου, που ήταν κληρικός στη Ρώμη και μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαυδίου (41-54) ή Κλαυδίου Β’ (268-270).

Στη Δύση, η ημέρα της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου θεωρείται εορτή των ερωτευμένων, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος από τη ζωή των συγκεκριμένων αγίων.

Σύμφωνα με το SanSimera.gr, πιθανότατα, η επιλογή αυτή συνδέεται με τη γιορτή της γονιμότητας, που εορταζόταν από τους Ρωμαίους στις 15 Φεβρουαρίου («Λουπερκάλια»).

Τα προγνωστικά

Όσο για τα τελικά προγνωστικά της ψηφοφορίας; Από τη ΝΔ φαίνεται ότι οι διαφοροποιήσεις δεν θα ξεπεράσουν τις 45. Τις τελευταίες μέρες μαθαίνω ότι όλο και περισσότεροι μετακινούνται α διαφωνούντες να εκφράσουν τις διαφωνίες τους στην κάλπη και όχι με παράλληλη ομιλία. Οι υπολογισμοί του Μαξίμου δείχνουν ότι θα πάρουν τον λόγο λιγότεροι από 15 “αντάρτες”. Στο ΠΑΣΟΚ δόθηκε μάχη ώστε οι “πράσινες” αποχές να πέσουν από τις 15 σε μονοψήφιο, αλλά δεν βλέπω να το καταφέρνουν, ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ ο βασικός αστάθμητος παράγοντας ακούει στο όνομα “Πολάκης”.

 Θεωρητικά,κινά σήμερα στις 10 το πρωί στη Βουλή και ολοκληρώνεται αύριο το βράδυ, θα ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να ακουστούν σοβαρές απόψεις και από τα δύο στρατόπεδα. Και από όσους συμφωνούν με τις ρυθμίσεις και από εκείνους που διαφωνούν. Δυστυχώς, προβλέπω ότι η συζήτηση θα μονοπωληθεί από τους καλικάντζαρους της Νίκης και τις “κεραλοιφές μόνο για άνδρες” του Βελόπουλου.

Τα προγνωστικά